Δευτέρα 24 Ιουνίου 2013

της εποχής ανάλεκτα



ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΠΟ ΜΕΙΟΔΟΣΙΑ
Τι να αναλύσει κανείς. Οι δεξιοί θα χαρούν , οι αριστεροί θα λυπηθούν, οι Πασόκοι δεν έχω ιδέα πια, οι της ΔΗΜΑΡ δεν ξέρουν ούτε οι ίδιοι.
Σημασία έχει ότι την καλύτερη ανάλυση την κάνει η σκέτη ανάγνωση μερικών ονομάτων.  Ογκόλιθοι πολιτικής σκέψης, «επιτυχημένοι», ρουσφετομάχοι, ανεξάρτητοι από συγκροτήματα:
Παντελής  Καψής, Άδωνης ,  Δένδιας, Κυριάκος Μητσοτάκης, Ολγα  Κεφαλογιάννη,  Σίμος Κεδίκογλου, Εύη  Χριστοφιλοπούλου, Φώφη  Γεννηματά., Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, Κεγκέρογλου Βασίλης.
Επίσης οι σταθερές αξίες (στην παράφορη αγοροαλαγνεία) και κάργα επιτυχημένοι:
Αβραμόπουλος (ας μας πει κάποιος τι έκανε τόσα χρόνια στα υπουργεία.)
Χρυσοχοίδης (ο επιτυχημένος υπ Δημόσιας Τάξης που έσκασε βόμβα στο γραφείο του και σκότωσε τον γραμματέα του)
Χατζηδάκης, (αστέρι των τηλεοπτικών επενδύσεων  και κατά τ΄ άλλα , υπουργός ανάπτυξης με ύφεση στα ουράνια!!).

Είναι αναλώσιμοι για την νέα δόση μνημονιακών περικοπών που έρχεται; Δεν έχουν άλλους; Είναι προϊόντα αναγκαστικών συμβιβασμών;
Ότι κι αν είναι φαντάζουν σαν να τους βρήκαν με μειοδοτικό διαγωνισμό. 

ΕΡΤ με «πειραγμένα» Μαθηματικά…
Έχω διαβάσει πολλά για την ΕΡΤ. Μεταξύ τους πάρα πολλά από υπέρμαχους του μαύρου που προέρχονται από εκτός δεξιάς χώρους. Διανοούμενους, δημοσιογράφους , σχολιαστές.
Παρατήρησα ότι στις αναλύσεις τους υπάρχει εντυπωσιακή ταύτιση στο δια ταύτα. Πέρα από λυρικές περιγραφές  παραδειγμάτων  διαφθοράς (πάντοτε του προσωπικού και μόνον του προσωπικού!...), τα επιχειρήματα για την δικαίωση του διατάγματος Σαμαρά   είναι μόνο δύο: 1. Ήταν αναπόδραστα διεφθαρμένη  2. Έπρεπε από κάπου να αρχίσουν οι μνημονιακές απολύσεις στο Δημόσιο.
Το απολύτως εκπληκτικό της θεώρησης αυτής είναι ότι οι κατά τεκμήριο νοήμονες και εγγράμματοι αναλυτές έχουν εξαϋλώσει ολοσχερώς από τη σκέψη τους όχι απλώς αντίθετη επιχειρηματολογία, αλλά ψυχρά, «τετράγωνα» γεγονότα . Εχουν αφήσει έξω από την όντω;ς δύσκολη εξίσωση της ΕΡΤ  καθοριστικές παραμέτρους. Να μερικές:
  1. Η ΕΡΤ έκλεισε με θεσμικό πραξικόπημα. (εκτός Βουλής, χωρίς πλειοψηφία, χωρίς διαβούλευση κλπ).
  2. Η ΕΡΤ είναι κερδοφόρα
  3. Η ΕΡΤ έχει τεράστια περιουσία.
  4. Ειδικά το μοναδικό για την Ελλάδα  αρχείο της ( πέρα από την προφανή αμύθητη εθνικά και πολιτιστικά αξία του), έχει αμύθητη εμπορική αξία.
  5. Η ΕΡΤ έχει ένα από τα χαμηλότερα στον κόσμο τέλη μετάδοσης
  6. Η ΕΡΤ απασχολεί  (και απολύει στεγνά )… χιλιάδες άτομα υψηλής ειδίκευσης, ανεκτίμητης εμπειρίας, και τεχνογνωσίας σε τεχνολογίες αιχμής. Ήταν η μικρότερη τηλεόραση στην ιστορία που ανέλαβε Ολυμπιακούς. Είναι κοινή ομολογία των ειδικών ότι τα πήγε καλά και πάντως καλύτερα από Σίδνεϋ και Λονδίνο…
  7. Δεν υπάρχει χώρα της Ε.Ε χωρίς δημόσια ραδιοτηλεόραση, επιλογή αναλυτικά τεκμηριωμένη από θεσμικά όργανα της Ε.Ε
  8. Τα ίδια ΑΚΡΙΒΩΣ πολιτικά πρόσωπα που ρήμαξαν την ΕΡΤ με ρουσφέτια, μίζες και άεργους χρυσοκάνθαρους είναι οι ίδιοι ΑΚΡΙΒΩΣ με αυτούς που την έκλεισαν και που θα κάνουν την αξιολόγηση όσων προσληφθούν στο νέο φορέα.
  9. Ειδικά  αρμόδιος υπουργός Σίμος Κεδίκογλου έκανε ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ όργια διορισμών κολλητών και συγγενών με μισθούς τριπλάσιους αυτών που απέλυσε.
  10. Όπως όλα τα δημόσια ραδιοτηλεοπτικά δίκτυα , η ΕΡΤ έχει «εξ ορισμού» περιεχόμενα μη μετρήσιμα με κριτήρια θεαματικότητας (π.χ κάλυψη της ομογένειας παγκοσμίως, σήμα σε απομακρυσμένα νησια-  χωριά, λήψη -διανομή εικόνας διεθνών γεγονότων. Εχει , επίσης έντονη αμιγώς πολιτιστική παρέμβαση  (μουσικά σύνολα)
  11. Η ΕΡΤ ήταν το μόνο κανάλι με επιμορφωτικές, παιδικές , περιβαλλοντικές εκπομπές. Επίσης κατά κανόνα ΔΕΝ φιλοξένησε ποτέ ριάλιτι- κλειδαρότρυπας, πρωινή και μεσημεριανή αποθέωση του άγριου  κουτσομπολιού, των ζωδίων και της αλληλοπροβολής απίθανων «επωνύμων».  

Κρίνετε εσείς…



Η κρίση στη ΔΗΜΑΡ  ως άσκηση μεταφυσικής
Παρακολούθησα τον οργισμένο αντίλογο στην επιλογή του Φ. Κουβέλη να αφήσει την τρικομματική. Το αριστερό σιμητοβενιζελοτζιμερικό κλίμα  Μπίστη, ο απίθανης ιστορικότητας σοασιαλφιλελεύθερος (!) χώρος , τα πολλά blog  του χώρου της ΔΗΜΑΡ ήταν σαφή και ομόφωνα: ΔΗΜΑΡ τέλος.
Ίσως ναναι κι έτσι.
Εγω ήθελα μόνο έν πράγμα να σημειώσω:
Στις συνήθως μακροσκελείς αναλύσεις τους οι σχολιαστές κρίνουν τα δεδομένα χωρίς ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ αναφορά στις προγραμματικές διακηρύξεις- δεσμεύσεις του κόμματος. Δεν βρήκα ούτε μισή γραμμή σε δεκάδες κείμενα, ακόμα και από μέλη της Κ.Ε προερχόμενα!
Η επιλογή Κουβελη κρίνεται σε προγραμματικό κενό. Το πρόγραμμα του κόμματος , η προγραμματική συμφωνία της δικομματικής απλά δεν υπάρχουν! Όχι ως δεσμευτικά σημεία αναφοράς γι α όλους αλλά καθόλου. Απόλυτο κενό. Το ποίο βεβαίως γεμίζουν με το ιδιωτικής χρήσεως πρόγραμμά τους.  Έτσι μείζονα θέματα όπως η  παραμονή στην κυβέρνηση Σαμαρά  και η πιστή εφαρμογή του μνημονίου αναγορεύονται σε στρατηγικές επιλογές ενώ κάτι τέτοιο όχι μόνο δεν υπάρχει πουθενά ως προγραμματική θέση αλλά , αντίθετα υπάρχουν –εν πολλοίς- ακριβώς αντίθετες προβλέψεις (π.χ απολύσεις…)  
Ανώτατα στελέχη της ΔΗΜΑΡ εδώ και καιρό γράφουν πιεστικά για αλλαγή πολιτικού σχεδίου (από ευθεία υιοθέτηση κλασσικών νεοσυντηρητικών δογμάτων , μέχρι συνεργασία με τον Τζήμερο και τη Δράση, μέχρι διάχυση σε «νέο κεντρώο φορέα») και στην πράξη εργάζονται για αυτό . Θυμάμαι επίσης, σε αντιπαραβολή, ότι οι ίδιοι άνθρωποι έγραψαν ωμά «επιτέλους» όταν διέγραψαν από την Κ.Ο τους Βουδούρη , Μουτσινα με το αιτιολογικό ότι «υποστήριζαν διαφορετικό πολιτικό σχέδιο.» Ενώ αυτοί όταν γράφουν «δώστε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες στην αγορά» υπηρετούν τι; Ποιο σχέδιο; Ποιο πρόγραμμα; Ποιανού πρόγραμμα;
Διαβάστε το πρόγραμμα της ΔΗΜΑΡ. Θα καταλάβετε πολλά…

Δευτέρα 3 Ιουνίου 2013

Απλά πράγματα…




1. Μπορείς όσο θέλεις να διαφωνείς, να οργίζεσαι, να αγανακτείς με την ουσία των απόψεων της κας  Ρεπούση.
Μπορείς να την περιφρονήσεις, να την αγνοήσεις , να την μισήσεις.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ όμως να αμφισβητείς το δικαίωμά της να μιλά και να διαβάζει την ιστορία όπως θέλει. Και δεν μπορείς γιατί το δικάιωμα της έκφρασης είναι ζωτικό και ως τέτοιο δεν υπόκειται ούτε καν στον περιορισμό της πλειοψηφίας… Όπως δεν δικαιούται καμιά πλειοψηφία να μου πει «σου απαγορεύω να ζείς» ‘έτσι δεν δικαιούται να μου πει σου απαγορεύω να μιλάς!...
2. Έμμεση αλλά σαφής απαγόρευση έκφρασης είναι η αμφισβήτηση της εθνικής της «επάρκειας», τα ηχηρά προδοτιλίκια , οι προτροπές «..αν δεν …  να πάει στη Νιγηρία» κλπ. Τι θα της απαντούσε ο Μ. Θεοδωράκης αν του έλεγε «γουστάρω Ελλάδα αλλά με το δικό μου μυαλό»;;;
 2. Οι επίσημες «κρατικές» θέσεις για οποιοδήποτε θέμα ασφαλώς και δεν δεσμεύουν την επιστημονική έρευνα ούτε καν την απλή έκφραση αντίθετης γνώμης. Αλίμονο στη ανθρωπότητα αν ήταν έτσι. Ποια επιστημονική ανακάλυψη θα είχε δει το φώς αν ο «κουζουλός» της εποχής φοβόταν την κυρίαρχη άποψη του όποιου ηγεμόνα;
3. Ο όποιος αντιρατσιστικός νόμος δεν μπορεί να αφήνει παράθυρα για δίκες προθέσεων και διώξεις ιδεών ακόμα και στο όνομα μεγάλων ιδεών (όπως ο αντιρατσισμός). Είναι δημοκρατικά απαράδεκτο και πολιτικά βλακώδες. Αύριο μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον άλλων ιδεών... Το έχουμε ξαναδεί άλλωστε (νόμοι περί κατασκοπίας , τεντυμποϊισμού κλπ έγινα εργαλεία διώξεων της αριστεράς..)

Εν προκειμένω ,  δεν έχει σημασία  το  ότι έχω βαθιές διαφωνίες με την κα Ρεπούση. Σήμερα υποστηρίζω ολόθερμα το δικαίωμα της να πιστεύει και να μιλά όπως θέλει. Γιατί ΑΥΤΟ κρίνεται σήμερα  και όχι τον έχει ή δεν έχει δίκιο για το Ζάλλογο ή για το αν οι πολιτικές της επιλογές είναι υπέρ του ενός ή  του άλλου συμφέροντος...
Οι αρχές είτε υπάρχουν πάντα και για όλους είτε δεν υπάρχουν – έτσι νομίζω…