Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012

Πανωλεθρίαμβος σε δόσεις




Ο …πανωλεθρίαμβος σε δόσεις

Τελικά δεν άντεξαν ούτε στο τέστ στοιχειώδους σοβαρότητας και ευθύνης. Αυτό,  που εκ των πραγμάτων ετέθη  στην εγχώρια τρόικα από την διαβόητη συνεδρίαση Μέρκελ –Λαγκάρντ- Ντραγκι – Γιουνκέρ που κατ’ ευφημισμόν ονομάζεται Ευρωζώνη και Ευρωπαϊκός θεσμός.
Κυβερνούν μια χώρα που πλέον εισήλθε στην χορεία των οικονομικών μεγεθών του βαθέος τρίτου κόσμου και εφάπτεται ήδη  -χάρη στις δικές τους πολιτικές!- με την ανθρωπιστική καταστροφή. Εύλογο λοιπόν ήταν ότι θα επεδείκνυαν υποτυπώδη σεμνότητα και αίσθηση ιστορικής στιγμής αποφεύγοντας τους πανηγυρισμούς.
Πανηγυρισμούς που –τηρουμένων των αναλογιών –έχουν ακριβώς την ίδια αξία με τους πανηγυρισμούς του εξαρτημένου που κατάφερε να βρει την δόση του… ΄Η, για να  μην ξεχνιόμαστε, με τους παρόμοιους ουρανομήκεις πανηγυρισμούς που έκαναν όταν πήραμε την δόση του 1ου μνημονίου που θα μας «επανέφερε το 2011 στις αγορές», ή το κούρεμα που θα έκανε «το δημόσιο χρέος βιώσιμο», ή τον σχηματισμό της κυβέρνησής τους που θα μας έβαζε «σε τροχιά ανάπτυξης και επαναδιαπραγμάτευσης των μνημονίων»… 
Επιτρέψτε μας μια διαφορετική πολιτική ανάγνωση των αποτελεσμάτων της συνόδου:
  1. Η δόση προβάλλεται  ως «σωτηρία της οικονομίας»,  «διαβατήριο για την ανάπτυξη» και «πολιτική νίκη» !!! . Απίστευτο.   Ποια ακριβώς «νίκη»  υπάρχει στο γεγονός ότι μπήκαμε στην δοκιμασία μνημονίων και δόσεων με χρέος 120 % και θα πάμε το 2020 στο …124% ;;; Και μάλιστα με τίμημα την μετατροπή της Ελλάδας σε  χώρα- παρία της Ευρώπης και οικονομία Αφρικανικής; Ποια ακριβώς σωτηρία πέτυχαν και ποια ακριβώς ανάπτυξη υπόσχονται οι ντερμπεντέρηδες των μνημονίων όταν το χρέος εξακολουθεί να παραμένει απόλυτα μη βιώσιμο;  Ποιος παίζει με τα πάθη ενός λαού για να σώσει το (πολιτικό) τομάρι του;
  2. Η καταβολή της δόσης προβάλλεται σκόπιμα ως αυτόνομο πολιτικά και οικονομικά γεγονός. Απλά ψευδέστατο… Η δόση είναι μέρος συμφωνηθέντος εδώ και καιρό προγράμματος! Είναι η καθυστερημένη εκπλήρωση μιας (καλής ή κακής)  συμβατικής  υποχρέωσης η οποία μάλιστα δεν είναι καν ολόκληρη: Χρώσταγαν τρείς δόσεις  40 δις υπόσχονται 34,5 δις. Άρα;…
  3. Εντέχνως καλλιεργείται η αίσθηση ότι η δόση είναι ζεστό και δωρεάν χρήμα. Περίπου οτι ματσάκια με φιλάνθρωπα Ευρώ θα σκορπιστούν ανά την χώρα. Τρίχες κατσαρές. Πρόκειται για δάνειο με υψηλό μάλιστα επιτόκιο και – κυρίως-  αγορασμένο με «αίμα»: παράδοση κυριαρχίας, θανατηφόρα ύφεση, παραγωγική καταστροφή, εξόντωση της εργασίας, θάνατος κοινωνικών υποδομών.  
  4. Ρητά προβλέπεται ότι η καταβολή δεν είναι εκταμίευση. Θα δίνεται (όπως ακριβώς γίνεται τρία χρόνια τώρα με τις δόσεις…) με τη μεζούρα κάποιων επιτρόπων και με αντάλλαγμα την συνεχή «εκταμίευση» νέων μέτρων γνωστής φιλοσοφίας.

Πολλά ακόμη θα μπορούσαμε να σημειώσουμε. Περιοριζόμαστε σε τούτα και κλείνουμε με μια σημαντικότατη, κατ΄ εμάς, σημείωση:
Γύρω από την σύνοδο γινόταν «ο χαμός» από προτάσεις και ιδέες για την επίλυση του Ελληνικού Ευρωπαϊκού  προβλήματος χρέους. Οικονομολόγοι, πολιτικοί, αναλυτές  μίλαγαν για νέο κούρεμα, για διαγραφή χρέους , για μείωση επιτοκίων δανεισμού , για αναστολή καταβολής δόσεων, για επαναγορά χρωστούμενων ομολόγων, για δραστική ενίσχυση της ανάπτυξης για, για, για… Γύρω από αυτά σχηματίζονταν ομάδες, συμφέροντα, σχολές σκέψης, συμμαχίες. Ποιός ..βρόντηξε με την παντελή απουσία του από όλα αυτά; Η άμεσα ενδιαφερόμενη χώρα, η Ελλάδα!!! Η οποία δια της συγκυβέρνησης δεν ζήτησε τίποτα. Δεν συνεργάστηκε με κανέναν. Δεν ψέλλισε καν μιά ιδέα, μιά πολιτική , ένα σχέδιο, μια σημείωση. Απλώς περίμενε ΝΑ ΤΗΝ ΦΩΝΑΞΟΥΝ για να υπογράψει.
Αυτή την αφασική ντροπή , αυτή την «αξιοπιστία»  του αγκιστρωμένου ψαριού ονόμασε ο κ. Στουρνάρας «έκρηξη αξιοπιστίας της χώρας». Ήξερε, όπως όλοι στην συγκυβέρνηση , πως ότι ανοησία και να πει  θα εξαπλωθεί κυριαρχικά και σχεδόν μονοπωλιακά στο κοινωνικό σώμα. Γιατί μπορεί η κυβέρνηση να έχει οριακή πλειοψηφία στη Βουλή αλλά έχει συντριπτική πλειοψηφία στα Μέσα Μαζικής Προπαγάνδας..